Do napisania tego wpisu skłoniło mnie odsłuchanie nagrania z przemówienia pewnej osoby (celowo nie podaje czyje), która chcąc wesprzeć słuchaczy, w tym przypadku kobiety, starała się wskazać, jak mogą one budować poczucie własnej wartości. Zaproponowanym sposobem było uświadomienie sobie własnych zalet, takich jak: uroda, dobry partner czy fakt realizacji się w roli matki, jako kogoś niezastąpionego.

Co się stanie, kiedy uzależnisz swoje poczucie własnej wartości od czynników zewnętrznych? Zawsze znajdziesz kogoś ładniejszego, mądrzejszego, bogatszego itd. Jeśli umiejscowisz podstawy swojej egzystencji na zewnątrz siebie, pojawia się bezsilność, lęk, obawa przed tym, że w każdej chwili ktoś lub coś może Cię ich pozbawić. W takim świecie inni ludzie stają się zagrożeniem, zamiast być dla nas wsparciem. Każda chwila niesie ze sobą obawę o następny dzień. Pojawia się frustracja i złość, bo zewnętrzne czynniki posiadają swoją ograniczoną formę i wyraz w związku z czym są ograniczone lub nietrwałe. Nie istnieje też jasna granica poza którą posiadamy to coś w ilości, którą możemy określić jako wystarczającą i ostateczną, nigdy nie mamy dosyć, nie pojawia się poczucie pełni, spełnienia i wewnętrznego spokoju.

Oto komunikat, który chcę abyś usłyszał/a, zapamiętał/a, poczuł/a:

Jesteś wartością samą w sobie. Jesteś wartościowy, co wynika z samego faktu Twojego istnienia, Twojego człowieczeństwa.

Co przez to rozumiemy? Jesteś wartościowy to znaczy, że jesteś godny, zasługujesz na miłość, szacunek, doświadczanie obfitości, piękna, dobra itd.

Twoja wartość nigdy nie była, nie jest i nie będzie warunkowa tj. uzależniona od jakichkolwiek zewnętrznych warunków, czy Twoich przymiotów. Jesteś wartościowy tak samo jak każdy inny człowiek i tak samo w każdej chwili. Kiedy nie wyglądasz zbyt dobrze, kiedy się pomylisz, czy popełnisz błąd, kiedy inni mówią o Tobie źle, kiedy jesteś dobrym i złym rodzicem i kiedy nim w ogóle nie jesteś – czyż nie jest to częścią natury człowieczeństwa?

Z reguły, większości z nas wydaje się, że zasługujemy na miłość kiedy jesteśmy dobrzy tzn. postępujemy zgodnie z wewnętrznym kompasem etyki i moralności, wartości wyższych. Jednocześnie nikt z Nas jak dotąd nie spełniał tego warunku przez 100% swojego życia i każdemu zdarzyło się podejmować decyzje, z których nie jest dumny. Gdzie w takim razie jest granica naszej wartości, ile możemy nabroić, aby być wartościowymi ludźmi? Otóż taka granica nie istnieje, a wartość Nasza jako istot jest wymiarem nieograniczonym żadnymi warunkami. Dlaczego? Jesteś człowiekiem tzn. jesteś w ciągłym w procesie rozwoju, dojrzewania, stawania się w związku z czym, to wszystko są przejawy procesu rozwoju, doświadczania życia w pełnym wymiarze, bez czego rozwój czyli nauka nie byłyby możliwe.

CO MOGĘ Z TYM ZROBIĆ?

Umiejętność dostrzegania wartości i piękna w każdym człowieku jest właściwością pojawiającą się naturalnie na pewnym etapie rozwoju osobistego.

Tych, którzy jej doświadczają zachęcam do dzielenia się tym z innymi, aby ułatwić im wejście w odpowiednią perspektywę i kontekst w którym taki sposób doświadczania i postrzegania stają się możliwe.

Tych, którzy jeszcze tego nie poczuli zachęcam do otwartości na przyjęcie nowej perspektywy, na której mogą jedynie zyskać.